Είναι κρίμα που οι σημερινές (νέες) νοικοκυρές δεν ασχολούνται με αυτές τις δημιουργικές δραστηριότητες. Έργα με σεβασμό στην παράδοση απαράμιλλης ομορφιάς. Καλοφόρετα να τα χαρείς Χελωνίτσα!
Θαυμαστά τα έργα σου!! Μπράβο σου. Παιδιά έχεις; Για να μου πεις αν η κόρη σου ή η νύφη σου τα θέλουν τα πλεκτά που είναι θησαυροί πραγματικοί αλλά δεν τα καταδέχονται οι νέοι... Καληνύχτα Χελώνα μου
Σ ευχαριστώ πολύ. Εχω παιδιά αλλά δεν ξέρω αν θα τα στρώσουν ποτέ. Όταν έλεγα στη μαμά μου ότι δεν είναι πια τη μόδας, μου έλεγε "αυτές είναι μόδες της τεμπελιάς, για να μην τα πλένουν και τα σιδερώνουν". Δε βαριέσαι ποιος ξέρει σε πια λαϊκή θα καταλήξουν...χα χα
Το ένα ομορφότερο από το άλλο! Έχω δώσει κι εγώ προίκα στο γιο μου μερικά που έχω φτιάξει κατά καιρούς σε όσο χρόνο ελεύθερο μου επέτρεπε η δουλειά μου, αλλά δεν τα έχουν στρώσει ποτέ στο σπίτι τους. Θεωρώ όμως ότι είναι ηλικιακό το θέμα. Διότι κι εγώ όταν ήμουν νεότερη, τα σεμέν από τη γιαγιά μου μέσα στα συρτάρια τα είχα. Μετά τα πενήντα άρχισα να τα εκτιμώ και να τα στρώνω. Άρα υπάρχει ακόμα ελπίδα! Καλημέρα χελώνα!
Σ΄ ευχαριστώ Αρτίστα μου. Αν είναι ηλικιακό το θέμα όπως λες, υπάρχει ελπίδα, χα χα. Κι γω κάτι κεντητά στο χέρι που είχα προίκα, λυπόμουν να τ στρώσω γιατί είχαν πολύ κόπο και μη τα λερώσουμε...και δεν καταπιέζομαι.
Πόσο σε θαυμάζω για τα ανεκτίμητα πλεχτά σου ξεχωριστά πραγματι χεριών έργα!!!! Και σε καταλαβαίνω απόλυτα.. Επειδή και εγώ κάποτε κάτι τέτοια έπλεκα όταν μπορούσα .. τώρα με την αρθρίτιδα στα χέρια μόνο το μαλλάκι πια μπορώ να πλέξω. Υπεροχες δημιουργίες χελωνιτσα μου να κανεις παντα ότι αγαπας Καλο σου ξημερωμα 🌙
Και εγώ δεν θα μπορούσαν να κάτσω ακόμα και τώρα με σταυρωμένα τα χέρια που λέμε.. Παντα με κατι τα απασχολώ, πόσο τώρα που πρέπει να κάνω και μωρουδιακά της εγγονής μου... Μην φοβάσαι όσο καταπιάνεσαι.. φιλιααα!!
Είναι κρίμα που οι σημερινές (νέες) νοικοκυρές δεν ασχολούνται με αυτές τις δημιουργικές δραστηριότητες. Έργα με σεβασμό στην παράδοση απαράμιλλης ομορφιάς.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλοφόρετα να τα χαρείς Χελωνίτσα!
Ναι και γω λυπάμαι γι αυτό. Μου αρέσουν τόσο πολύ να τα φτιάχνω. Που να τα πρωτοβάλω. Έτσι τα φτιάχνω.. Σ ευχαριστώ πολύ.
ΔιαγραφήΘαυμαστά τα έργα σου!! Μπράβο σου. Παιδιά έχεις; Για να μου πεις αν η κόρη σου ή η νύφη σου τα θέλουν τα πλεκτά που είναι θησαυροί πραγματικοί αλλά δεν τα καταδέχονται οι νέοι...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαληνύχτα Χελώνα μου
Σ ευχαριστώ πολύ. Εχω παιδιά αλλά δεν ξέρω αν θα τα στρώσουν ποτέ. Όταν έλεγα στη μαμά μου ότι δεν είναι πια τη μόδας, μου έλεγε "αυτές είναι μόδες της τεμπελιάς, για να μην τα πλένουν και τα σιδερώνουν". Δε βαριέσαι ποιος ξέρει σε πια λαϊκή θα καταλήξουν...χα χα
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο ένα ομορφότερο από το άλλο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΈχω δώσει κι εγώ προίκα στο γιο μου μερικά που έχω φτιάξει κατά καιρούς σε όσο χρόνο ελεύθερο μου επέτρεπε η δουλειά μου, αλλά δεν τα έχουν στρώσει ποτέ στο σπίτι τους.
Θεωρώ όμως ότι είναι ηλικιακό το θέμα.
Διότι κι εγώ όταν ήμουν νεότερη, τα σεμέν από τη γιαγιά μου μέσα στα συρτάρια τα είχα. Μετά τα πενήντα άρχισα να τα εκτιμώ και να τα στρώνω.
Άρα υπάρχει ακόμα ελπίδα!
Καλημέρα χελώνα!
Σ΄ ευχαριστώ Αρτίστα μου. Αν είναι ηλικιακό το θέμα όπως λες, υπάρχει ελπίδα, χα χα. Κι γω κάτι κεντητά στο χέρι που είχα προίκα, λυπόμουν να τ στρώσω γιατί είχαν πολύ κόπο και μη τα λερώσουμε...και δεν καταπιέζομαι.
ΔιαγραφήΈνα κι ένα, τα εργόχειρά σου χελωνίτσα μου!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑνεκτίμητα!
Καλημέρα :)
Σ ευχαριστώ Μαρία μου. Εχω κάνει πολλά, αυτό είναι το θέμα.
ΔιαγραφήΠόσο σε θαυμάζω για τα ανεκτίμητα πλεχτά σου ξεχωριστά πραγματι χεριών έργα!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι σε καταλαβαίνω απόλυτα.. Επειδή και εγώ κάποτε κάτι τέτοια έπλεκα όταν μπορούσα .. τώρα με την αρθρίτιδα στα χέρια μόνο το μαλλάκι πια μπορώ να πλέξω.
Υπεροχες δημιουργίες χελωνιτσα μου να κανεις παντα ότι αγαπας
Καλο σου ξημερωμα 🌙
Σ ευχαριστώ Ρούλα μου. Ωχ το φοβάμαι αυτό την αρθρίτιδα στα χέρια γιατί δε μπορώ πρέπει πάντα με κάτι να καταπιάνομαι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι εγώ δεν θα μπορούσαν να κάτσω ακόμα και τώρα με σταυρωμένα τα χέρια που λέμε..
ΔιαγραφήΠαντα με κατι τα απασχολώ, πόσο τώρα που πρέπει να κάνω και μωρουδιακά της εγγονής μου...
Μην φοβάσαι όσο καταπιάνεσαι.. φιλιααα!!
πανεμορφααααααααααααα
ΑπάντησηΔιαγραφήΣ ευχαριστώ πολύ Σοφία μου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
ΑπάντησηΔιαγραφή